Τηλεκοντρόλ Τηλεοράσεων – Γκαραζόπορτας - Κλιματιστικών

 Το τηλεχειριστήριο ή remote control είναι ηλεκτρονική συσκευή που μας δίνει τη δυνατότητα, να χρησιμοποιούμε ασύρματα άλλες ηλεκτρονικές συσκευές από απόσταση. Στα σπίτια μας, ένα τηλεχειριστήριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη λειτουργία συσκευών όπως η τηλεόραση, το κλιματιστικό, οι δορυφορικοί δέκτες και πολλά άλλα.  Ένα τηλεχειριστήριο μπορεί να μας επιτρέψει τη λειτουργία συσκευών που οι θέσεις τους είναι δυσπρόσιτες και δεν μας δίνουν τη δυνατότητα να τις  χρησιμοποιούμε χειροκίνητα. Η βέλτιστη λειτουργία τους επιτυγχάνεται όταν χρησιμοποιούνται από μικρή απόσταση. Αυτό είναι κυρίως ένα χαρακτηριστικό ευκολίας για τον χρήστη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα τηλεχειριστήρια επιτρέπουν σε ένα άτομο να χειρίζεται μια συσκευή στην οποία διαφορετικά δεν θα μπορούσε να φτάσει, όπως όταν ο μηχανισμός του γκαράζ χρησιμοποιείται εξωτερικά.

Ιστορικά στοιχεία ασύρματου ελέγχου από απόσταση

Το 1894, το πρώτο παράδειγμα ασύρματου ελέγχου από απόσταση ήταν κατά τη διάρκεια μιας επίδειξης από τον Βρετανό φυσικό Oliver Lodge. Το 1895, ο Jagadish Chandra Bose επέδειξε ραδιοκύματα ενεργοποιώντας ένα πυροβόλο όπλο και ακούγοντας ένα κουδούνι χρησιμοποιώντας μικροκύματα που μεταδίδονται σε απόσταση 75 ποδιών μέσω παρεμβαλλόμενων τοίχων.  Οι καινοτόμοι ραδιοφωνικοί Guglielmo Marconi και William Preece, σε μια διαδήλωση στις 12 Δεκεμβρίου 1896, στο Toynbee Hall έκαναν ένα κουδούνι να χτυπήσει, πιέζοντας ένα κουμπί σε ένα κουτί που δεν ήταν συνδεδεμένο με καλώδια 
Το 1898, ο Νίκολα Τέσλα κατέθεσε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του, το Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας ΗΠΑ 613.809, που ονομάστηκε Μέθοδος Συσκευής Ελέγχου Μηχανισμού Κινούμενου Οχήματος ή Οχημάτων, την οποία απέδειξε δημοσίως με ραδιο-έλεγχο ενός σκάφους κατά τη διάρκεια μιας ηλεκτρικής έκθεσης στο Madison Square Garden. 
Το 1903, ο Leonardo Torres Quevedo παρουσίασε το Telekino στην Ακαδημία Επιστημών του Παρισιού. Το Telekino αποτελείται από ένα ρομπότ που εκτελούσε εντολές που μεταδίδονται από ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Με το Telekino, ο Torres Quevedo καθόρισε σύγχρονες αρχές ασύρματου τηλεχειριστηρίου.
 
Τηλεχειριστήριο τηλεόρασης

Το πρώτο τηλεχειριστήριο που προοριζόταν για τον έλεγχο μιας τηλεόρασης αναπτύχθηκε από τη Zenith Radio Corporation το 1950. Το τηλεχειριστήριο, που ονομάζεται "Lazy Bones," συνδέθηκε με την τηλεόραση μέσω καλωδίου. Ένα ασύρματο τηλεχειριστήριο, το "Flashmatic" αναπτύχθηκε το 1955 από τον Eugene Polley. Δούλεψε στέλνοντας  μια δέσμη φωτός σε ένα από τα τέσσερα φωτοηλεκτρικά κύτταρα. Το Flashmatic έπρεπε επίσης να στραφεί με ακρίβεια σε έναν από τους αισθητήρες για να λειτουργήσει.
 

Το 1956, ο Robert Adler ανέπτυξε το "Zenith Space Command", ένα ασύρματο τηλεχειριστήριο. Ήταν μηχανικό και χρησιμοποιήθηκε υπέρηχος για να αλλάξει το κανάλι και την ένταση. 
Αργότερα, η ταχεία μείωση της τιμής των τρανζίστορ κατέστησε δυνατή τη δημιουργία φθηνότερων ηλεκτρονικών τηλεχειριστηρίων που περιείχαν έναν πιεζοηλεκτρικό κρύσταλλο που τροφοδοτήθηκε από ένα ταλαντευμένο ηλεκτρικό ρεύμα σε μια συχνότητα κοντά ή πάνω από το ανώτατο όριο της ανθρώπινης ακοής, αν και εξακολουθεί να ακούγεται σε σκύλους. Ο δέκτης περιείχε ένα μικρόφωνο συνδεδεμένο σε ένα κύκλωμα που συντονίστηκε στην ίδια συχνότητα. 
Το 1970, η RCA παρουσίασε ένα τηλεχειριστήριο που χρησιμοποιεί ψηφιακά σήματα και MOSFET, μία διάταξη  τρανζίστορ η οποία έχει πηγή, πύλη και ημιαγωγό. Αυτό υιοθετήθηκε ευρέως για έγχρωμη τηλεόραση, αντικαθιστώντας τα χειριστήρια συντονισμού με κινητήρα. 
Η ώθηση για έναν πιο περίπλοκο τύπο κομπιούτερ ήρθε το 1973, με την ανάπτυξη της υπηρεσίας teletext Ceefax από το BBC. Τα περισσότερα κομπιουτεράκια εκείνη τη στιγμή είχαν περιορισμένο αριθμό λειτουργιών, μερικές φορές λιγότερες από τρεις: επόμενο κανάλι, προηγούμενο κανάλι και ένταση / απενεργοποίηση. Αυτός ο τύπος ελέγχου δεν πληροί τις ανάγκες των συνόλων Teletext, όπου οι σελίδες ταχτοποιήθηκαν με τριψήφιο αριθμό. Ένα τηλεχειριστήριο που επιλέγει σελίδες Teletext θα χρειαστεί κουμπιά για κάθε αριθμό από μηδέν έως εννέα, καθώς και άλλες λειτουργίες ελέγχου, όπως εναλλαγή από κείμενο σε εικόνα και τα κανονικά τηλεοπτικά χειριστήρια έντασης, καναλιού, φωτεινότητας, έντασης χρώματος κ.λπ. Τα πρώτα σύνολα Teletext χρησιμοποίησαν ενσύρματα τηλεχειριστήρια για την επιλογή σελίδων, αλλά η συνεχής χρήση του τηλεχειριστηρίου που απαιτείται για το Teletext έδειξε γρήγορα την ανάγκη για ασύρματη συσκευή.  Έτσι άρχισαν να κατασκευάζονται τα τηλεχειριστήρια με τη σημερινή μορφή.

Το 1980, το πιο δημοφιλές τηλεχειριστήριο ήταν ο Μετατροπέας καλωδιακής τηλεόρασης Starcom που χρησιμοποίησε ήχο 40 kHz για να αλλάξει κανάλια. Στη συνέχεια, μια καναδική εταιρεία, Viewstar, Inc., δημιουργήθηκε από τον μηχανικό Paul Hrivnak και άρχισε να παράγει έναν μετατροπέα καλωδιακής τηλεόρασης με τηλεχειριστήριο υπερύθρων. 

Κλιματιστικό
Με το τηλεχειριστήριο ενός κλιματιστικού μπορούμε να το θέσουμε σε λειτουργία από απόσταση. Μέσω αυτού του τηλεκοντρόλ του air condition μπορούμε να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες που μας παρέχει το κλιματιστικό μας σχετικά με τις ώρες που αυτό θα λειτουργεί και πολλά άλλα. Επίσης μπορούμε να αλλάζουμε τη θερμοκρασία που επιθυμούμε με το πάτημα ενός κουμπιού.  
 

Γκαράζ 
Τα τηλεχειριστήρια αντιγραφής – γκαραζόπορτας είναι πολύ συνηθισμένα, ειδικά σε περιοχές  όπου τα γκαράζ χρησιμοποιούνται ευρέως. Ένα τέτοιο τηλεχειριστήριο είναι πολύ απλό στη σχεδίαση, συνήθως αποτελείται μόνο από ένα κουμπί αλλά υπάρχουν και μερικά με περισσότερα κουμπιά για περισσότερες λειτουργίες. Αν βρείτε διακόπτες στο τηλεχειριστήριο, είναι πιθανό να είναι σταθερός κώδικας, μια παλαιότερη τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε ευρέως. Ωστόσο, οι σταθεροί κωδικοί έχουν επικριθεί για την (έλλειψη) ασφάλειά τους, επομένως ο κυλιόμενος κώδικας έχει χρησιμοποιηθεί όλο και περισσότερο σε μεταγενέστερες εγκαταστάσεις.
 

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ